cì yùn kāng qìng zhī jiàn guò zuì guī dú yǔ bǐ zuò
次韵康庆之见过醉归读予鄙作
fàn kē shān tóu lǎo miàn shòu, shěn xiāng tíng běi suì yán xǐng.
饭颗山头老面瘦，沈香亭北碎颜醒。
èr háo shī gǔ yǐ lún yuān, shuí néng jí gǔ chū shēn jǐng.
二豪诗骨已沦渊，谁能汲古出深井。
kāng hóu tiān bǐ diāo fēng sāo, yī cù yǐ guò lú shān gāo.
康侯天笔雕风骚，一蹴已过庐山高。
dà péng yùn hǎi xiáng liù hé, wǒ qǐ néng wéi fù bèi máo.
大鹏运海翔六翮，我岂能为腹背毛。