zài cì qián yùn dá gāo xiù cái yán shī
再次前韵答高秀才言诗
wàn rèn zhēng róng chì shǒu pān, dàn néng jìn bù mò yóu gān.
万仞峥嵘赤手攀，但能进步莫尤竿。
yī shēng biàn zuò kǔ yín qù, wàn shì hé rú dé jù huān.
一生便作苦吟去，万事何如得句欢。
gǔ qì yì suō lián wǒ tuì, shì shēng fāng wǔ shì jūn nán.
鼓气易蓑怜我退，市声方午似君难。
zhàng fū bù yòng fēn qí zhěn, chòu wèi cóng jīn huì yǔ lán.
丈夫不用分畦畛，臭味从今蕙与兰。