广文出新意得梅之全花实根叶谱入秀句辄效反

guǎng wén chū xīn yì de méi zhī quán huā shí gēn yè pǔ rù xiù jù zhé xiào fǎn
广文出新意得梅之全花实根叶谱入秀句辄效反

dōng fēng bù jiè bàn fēn lì, lǎo shù sī kē juàn hán zhī.
东风不借半分力，老树丝窠罥寒织。
xū zhī shēng bái dú yě zhèng, yè qì guī gēn chuī yǐ xī.
虚枝生白独也正，夜气归根吹以息。
gè zhōng sǎ sǎ wú yī chén, wú yǎn jiè zhì wú yì shí.
个中洒洒无一尘，无眼界至无意识。
jū rán àn fā dìng huì xiāng, bù qǔ zhū xiàng le kōng sè.
居然暗发定慧香，不取诸相了空色。
ruò yú cǐ huā lùn xiāng hǎo, shì rén rú yǐ mù zuān shí.
若於此花论相好，是人如以木鑽石。
wú cháng wén zhī lǎo qú tán, wú yǒu shǎo fǎ wèi kě dé.
吾尝闻之老瞿昙，无有少法为可得。
wǒ shī dāng yǐ wú ěr tīng, suǒ méi yī xiào fù yíng mò.
我诗当以无耳听，索梅一笑付蝇墨。