登龙昌上寺望江南山，怀钱舍人

dēng lóng chāng shàng sì wàng jiāng nán shān, huái qián shè rén
登龙昌上寺望江南山，怀钱舍人

qí mǎ chū xī guō, yōu yōu yù hé zhī?
骑马出西郭，悠悠欲何之？
dú shàng gāo sì qù, yī yǔ bái yún qī.
独上高寺去，一与白云期。
xū kǎn wǎn xiāo sǎ, qián shān bì cēn cī.
虚槛晚潇洒，前山碧参差。
hū shì qīng lóng gé, tóng wàng yù fēng shí.
忽似青龙阁，同望玉峰时。
yīn yǒng sōng xuě jù, yǒng huái luán hè zī.
因咏松雪句，永怀鸾鹤姿。
liù nián bù xiāng jiàn, kuàng nǎi gé róng shuāi?
六年不相见，况乃隔荣衰？
xī cháng yǔ qián shè rén dēng qīng lóng sì shàng fāng, tóng wàng lán tián shān, gè yǒu
[昔尝与钱舍人登青龙寺上方，同望蓝田山，各有
jué jù.
绝句。
qián shī yún:" ǒu lái shàng sì yīn gāo wàng, sōng xuě fēn míng jiàn
钱诗云：“偶来上寺因高望，松雪分明见
jiù shān.
旧山。
"
”]