夜卧舟中闻有唱山歌者倚其声作二首

yè wò zhōu zhōng wén yǒu chàng shān gē zhě yǐ qí shēng zuò èr shǒu
夜卧舟中闻有唱山歌者倚其声作二首

zhòng tián bù shōu yī nián shì, qǔ fù bù zháo yī shēng pín.
种田不收一年事，取妇不着一生贫。
fēng chuī bái rì màn shān qù, lǎo què láng shí ào shā rén.
风吹白日漫山去，老却郎时懊杀人。