兼备 jiānbèi
[meet;have both…and…] 同时具备
德才兼备
同时具备。 《宋史.卷三四七.章衡传》:「使辽,燕射连发破的,辽以为文武兼备,待之异于他使。」
英语 have both
德语 (zwei Eigenschaften) gleichzeitig besitzen (V)
法语 posséder deux qualités