shāng cài chǔ shì
伤蔡处士
qiè zhōng yí cǎo shì láng gān, duì cǐ lìng rén sǎ lèi kàn.
箧中遗草是琅玕，对此令人洒泪看。
sān jìng shàng yí xíng jī zài,
三径尚疑行迹在，
shù yíng yóu zì yìng shū cán.
数萤犹自映书残。
chén guāng bù jiè quán mén xiǎo, míng sè kōng tiān lǒng shù hán.
晨光不借泉门晓，暝色空添陇树寒。
yù wèn huáng tiān tiān gèng yuǎn, yǒu cái wú mìng shuō yīng nán.
欲问皇天天更远，有才无命说应难。