míng yù tíng chóu bǐ zhī nán
鸣玉亭筹笔之南
céng yá gāo bǎi chǐ, tíng jí céng yá xià.
层崖高百尺,亭即层崖下。
fēi quán ruò huán pèi, wàn lǚ dāng yán xiè.
飞泉若环佩,万缕当檐泻。
zuò kě tuō chì rè, tīng yí chè qīng yè.
坐可脱赤热,听宜彻清夜。
tíng qián shù fū bō, wèi xì xíng rén mǎ.
亭前树肤剥,为系行人马。