食笋

shí sǔn
食笋

cǐ zhōu nǎi zhú xiāng, chūn sǔn mǎn shān gǔ.
此州乃竹乡，春笋满山谷。
shān fū zhé yíng bào, bào lái zǎo shì yù.
山夫折盈抱，抱来早市鬻。
wù yǐ duō wèi jiàn, shuāng qián yì yī shù.
物以多为贱，双钱易一束。
zhì zhī chuī zèng zhōng, yǔ fàn tóng shí shú.
置之炊甑中，与饭同时熟。
zǐ tuò chè gù jǐn, sù jī bāi xīn yù.
紫箨坼故锦，素肌擘新玉。
měi rì suì jiā cān, jīng shí bù sī ròu.
每日遂加餐，经时不思肉。
jiǔ wèi jīng luò kè, cǐ wèi cháng bù zú.
久为京洛客，此味常不足。
qiě shí wù chí chú, nán fēng chuī zuò zhú.
且食勿踟蹰，南风吹作竹。