过沧浪峡

guò cāng láng xiá
过沧浪峡

shān dié yún zhòng yī jìng yōu, cāng tái gǔ shí lài qīng liú.
山叠云重一径幽，苍苔古石濑清流。
chū yán shù sè jiàn lái jìng,
出岩树色见来静，
luò jiàn quán shēng zhǎng zì qiū.
落涧泉声长自秋。
yuǎn rù xū míng sī bái dì, hán shēng hào jǐng xiǎng cāng zhōu.
远入虚明思白帝，寒生浩景想沧洲。
rú hé dì jìn dōng xī lù, mǎ zú chē lún bù zàn liú.
如何地近东西路，马足车轮不暂留。